Słownik

Podstawowe białko występujące w surowicy, pełni rolę m.in. transportową.

Gammapatia monoklonalna, charakteryzuje się odkładaniem włókien amyloidowych w tkankach.

Niedokrwistość; stan organizmu spowodowany znacznym obniżeniem liczby czerwonych krwinek lub stężenia hemoglobiny.

Choroba nowotworowa dotycząca komórek szpiku kostnego lub komórek układu chłonnego.

Białko M, paraproteina; jednorodne białko wytwarzane przez plazmocyty.

Podstawowe objawy wskazujące na uszkodzenie narządów, kryteria diagnostyczne Szpiczaka mnogiego. Akronim oznacza: hiperkalcemię, niewydolność nerek, niedokrwistość, uszkodzenia kości.

Białka tworzące układ dopełniacza, kluczowy element układu odpornościowego.

Badanie rozdzielające białka osocza na frakcje: albuminy, globuliny α1, α2, β, γ. Wykorzystywane przy diagnozie chorób wątroby, stanów zapalnych, szpiczaka plazmocytowego i niedoborów odporności.

Testy rekomendowane przez Polskie i Międzynarodowe Grupy Szpiczakowe do ilościowego oznaczania wolnych lekkich łańcuchów κ i λ immunoglobulin.

Grupa chorób polegająca na rozroście pojedynczego klonu plazmocytów, prowadzi do wzrostu stężenia białka monoklonalnego w organizmie.

Testy służące do ilościowego oznaczania par łańcuchów ciężki/lekki każdej z klas immunoglobulin.

Przeciwciało; białko swoiste odpowiedzi immunologicznej, powstaje po kontakcie z patogenem.

Badanie przesiewowe przeprowadzone na populacji Islandii powyżej 40 r.ż. w celu wykrycia prekursorów szpiczaka mnogiego.

Komórki układu odpornościowego, uczestniczą w odpowiedzi immunologicznej humoralnej.

Komórki układu odpornościowego, uczestniczą w odpowiedzi immunologicznej komórkowej.

Kompleks atakujący błonę, aktywowany kaskadą dopełniacza.

Gammapatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu.

Niska liczba neutrofilii (poniżej 1500/μl).

Termin określający stan organizmu, gdy jego naturalna zdolność zwalczania infekcji jest upośledzona lub nieobecna.

Wysokowyspecjalizowany analizator do diagnostyki białek specyficznych.

Zazwyczaj zaburzenie dziedziczne, powodowane mutacją genową.

Komórka układu odpornościowego produkująca immunoglobuliny.

Kryteria diagnostyczne szpiczaka mnogiego. Akronim odnosi się do: sześćdziesięciu procent klonalnych plazmocytów, łańcuchów lekkich oraz rezonansu magnetycznego.

Nowotwór złośliwy komórek plazmatycznych.

Białko wytwarzane przez plazmocyty (κ lub λ) w nadprodukcji w stosunku do łańcuchów ciężkich. Mierzone rekomendowanymi testami Freelite®.

Wbiór zaburzeń układu odpornościowego mający swoje podłoże w mutacjach genetycznych.

Zbiór niedoborów odporności spowodowanych czynnikami zewnętrznymi.

Białko produkowane przez plazmocyty. Wraz z łańcuchami lekkimi buduje immunoglobuliny. Istnieje 5 typów łańcuchów ciężkich i charakteryzują one poszczególne klasy przeciwciał: łańcuch γ (IgG), łańcuch α (IgA), łańcuch μ (IgM), łańcuch δ (IgD), łańcuch ε (IgE).

Białko wytwarzane przez plazmocyty. Wraz z łańcuchami ciężkimi buduje immunoglobuliny. Istnieją 2 rodzaje łańcuchów lekkich: kappa (κ) i lambda (λ).